Η ποινικοποίηση των προσφύγων φτάνει σε νέο επίπεδο κλιμάκωσης

νεαρή γυναίκα δικάζεται στην Ελλάδα για απόπειρα αυτοκτονίας Στις 22 Ιουνίου 2022, μια 27χρονη γυναίκα που, σε απόγνωση, επιχείρησε να αυτοπυρποληθεί στον διαβόητο καταυλισμό "Μόρια 2" στο ελληνικό νησί της Λέσβου, αντιμετωπίζει τώρα δίκη για εμπρησμό.
Facebook
Twitter
Email
WhatsApp
Print
an aerial view of the Moria 2 detention camp
Μυτιλήνη / Ελλάδα

 Κοινή δήλωση τωνπρωτοβουλιών CPT-Aegean Migrant Solidarity, borderline-europe e.V. και You can’t evict Solidarity 

Στις 21 Φεβρουαρίου 2021, η Μ.Μ. βρισκόμενη σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, είχε αποπειραθεί να βάλει τέλος στη ζωή της βάζοντας φωτιά στον εαυτό της στο νέο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης Μαυροβουνίου (που ονομάζεται επίσης Καρά Τεπέ ή Μόρια 2) στη Λέσβο. Οι γείτονες της στον καταυλισμό τη διέσωσαν από τη φλεγόμενη σκηνή και έσβησαν τη φωτιά με μπουκάλια νερού και πετσέτες. Η Μ.Μ. υπέστη εγκαύματα σε όλο της το σώμα και μεταφέρθηκε, φρουρούμενη, στο νοσοκομείο.

Ωστόσο, ακόμη πιο σκληρό από τα εγκαύματα, ήταν πως αντί να παρασχεθεί βοήθεια και ψυχολογική φροντίδα στην τραυματισμένη οικογένεια, η Μ.Μ. κατηγορήθηκε, μετά το περιστατικό για “εμπρησμό από πρόθεση με κίνδυνο ζωής”, καθώς και για “φθορά αντικειμένου κοινής ωφέλειας με φωτιά”.

 Κατά τη στιγμή της απελπισμένης πράξης, η M.M. ζούσε ήδη με τον σύζυγό της και τα τρία μικρά παιδιά της στο κέντρο κράτησης στο Μαυροβούνι για περισσότερο από πέντε μήνες σε απάνθρωπες συνθήκες. Η κατάσταση στο κέντρο κράτησης ήταν καταστροφική τον χειμώνα του 2020-2021. Η περιοχή είναι δίπλα στη θάλασσα και εντελώς ακατάλληλη για διαβίωση: Οι σκηνές καταρρέουν επανειλημμένα ή πλημμυρίζουν λόγω των ισχυρών ανέμων και της έντονης βροχόπτωσης. Υπάρχει έλλειψη ιατρικής περίθαλψης, ιδιωτικής ζωής, ηλεκτρικού ρεύματος, τρεχούμενου νερού, ζεστών ντους, λειτουργικών τουαλετών και άλλων εγκαταστάσεων υγιεινής. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις 23 Ιανουαρίου 2021, η ελληνική κυβέρνηση επιβεβαίωσε δημοσίως ότι σε δείγματα εδάφους βρέθηκαν επικίνδυνα επίπεδα μολύβδου. 

Η δικηγόρος της Μ.Μ. από την οργάνωση HIAS Ελλάδος επισημαίνει ότι οι έγκυες γυναίκες περιλαμβάνονται στον κατάλογο των ευάλωτων ομάδων που πρέπει να λαμβάνουν ειδικές συνθήκες υποδοχής- ως εκ τούτου, ως έγκυος γυναίκα, η Μ.Μ. θα έπρεπε να είχε μεταφερθεί σε κατάλληλο κατάλυμα.

Εν τω μεταξύ, η οικογένεια και τα τέσσερα, πλέον, παιδιά τους μπόρεσαν να μετεγκατασταθούν στη Γερμανία, μετά από αντίστοιχη αίτηση του δικηγόρου της. Η M.M. εξακολουθεί να είναι σε κακή φυσική και ψυχολογική κατάσταση και όλη η οικογένεια της υποφέρει πολύ από τη συνεχιζόμενη δίωξη. Ακόμη και στη Γερμανία, η οικογένεια δεν έχει λάβει ακόμη την απαραίτητη ψυχολογική φροντίδα και υποστήριξη για να μπορέσει να διαχειριστεί τις τραυματικές της εμπειρίες και να αντιμετωπίσει την επικείμενη δίκη.

 Η δίωξη της Μ.Μ. για την απόπειρα αυτοκτονίας της, η οποία δεν τιμωρείται από τον ελληνικό ποινικό κώδικα και τώρα χαρακτηρίζεται βάναυσα ως “εμπρησμός από πρόθεση”, αποτελεί κλιμάκωση της ποινικοποίησης των ανθρώπων που ζητούν προστασία. Αποτελεί επίσης αποπροσανατολισμό από την ευθύνη του ελληνικού κράτους και της ΕΕ να διασφαλίσουν τις απαραίτητες συνθήκες διαβίωσης για τους ανθρώπους που ζητούν προστασία. Ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο, έξι νεαροί άνδρες και έφηβοι κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν, χωρίς κανένα στοιχείο, επειδή φέρονται να έβαλαν τη φωτιά που οδήγησε στην πλήρη καταστροφή του αρχικού καταυλισμού της Μόριας τον Σεπτέμβριο του 2020.  

 Alice, borderline-lesvos: “Πρόκειται για την πιο απίστευτα ταπεινωτική υπόθεση ποινικοποίησης που έχουμε ακούσει ποτέ. Μια γυναίκα, μια οικογένεια που χρειαζόταν απεγνωσμένα βοήθεια, φώναζε για βοήθεια μήνες πριν συμβεί η τραγωδία. Δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν φέρνοντας στον κόσμο άλλο ένα παιδί, ενώ βρίσκονταν ακόμα στον καταυλισμό. Δεν έβλεπε άλλη επιλογή από το να κάνει κακό στον εαυτό της για να ξεφύγει από το άγχος και τον πόνο που βίωνε. Συναντήσαμε τη Μ.Μ. όταν βρισκόταν ακόμα σε βαθύ πόνο για τη ζωή των 4 παιδιών της. Και μετά ήρθε το σοκ: αντί να λάβει βοήθεια η οικογένεια, η μητέρα των 4 παιδιών κατηγορείται για εμπρησμό. Αντί να απομακρυνθούν, πολλούς μήνες πριν, από τις φρικτές συνθήκες στις οποίες ζούσαν, και να μεταφερθούν σε ασφαλή χώρο για να φροντίσουν ένα νεογέννητο, η Μ.Μ. κατηγορείται [για εμπρησμό].” 

Kim, “You can`t evict Solidarity” campaign: “Στην υπόθεση της Μ.Μ. δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε μετανάστες στην Ελλάδα κατηγορούνται για παράλογους λόγους και χωρίς στοιχεία. Ωστόσο, στο σημερινό πολιτικό περιβάλλον, η ποινικοποίηση της μετανάστευσης έχει φτάσει σε νέο επίπεδο, όπως και οι βάναυσες απωθήσεις μεταναστών από το ελληνικό Λιμενικό Σώμα και τη Frontex“. 

Christina, CPT Aegean Migrant Solidarity: “Δυστυχώς, οι ελληνικές αρχές μας εκπλήσσουν κάθε φορά με τη συνεχώς αυξανόμενη ποινικοποίηση της μετανάστευσης και των μεταναστ(ρι)ών. Εκτός από την ποινικοποίηση της διάσωσης στη θάλασσα και της αλληλεγγύης, οι ελληνικές αρχές προχωρούν ένα βήμα παραπέρα ποινικοποιώντας την απόγνωση. Απόγνωση που οι ίδιες δημιούργησαν στους φυλακισμένους άνδρες και γυναίκες στα κέντρα κράτησης. Η περίπτωση της Μ.Μ. είναι ένα μνημείο απάνθρωπης μεταχείρισης και απαξίωσης της ζωής“. 

Τον Μάιο του 2022 γιορτάσαμε την αθώωση του Ν. , ενός νεαρού πατέρα που κατηγορούνταν από τις ελληνικες δικαστικές αρχές για το ότι έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή ενός παιδιού, μετά από τον τραγικό θάνατο του γιου του στην προσπάθεια του να περάσει από την Τουρκία στην Ε.Ε. Η περίπτωση αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της κυνικής πολιτικής στρατηγικής, κατά την οποία τραυματισμένοι,σε πολλαπλά επίπεδα, πρόσφυγες διώκονται ποινικά με αβάσιμες κατηγορίες. Ακόμα όμως και στην περίπτωση της αθώωσης, αυτές οι διαδικασίες έχουν τεράστιες ψυχολογικές επιπτώσεις για τους ανθρώπους που τις υφίστανται. Η συστηματική ποινικοποίηση όσων αναζητούν προστασία, εξυπηρετεί αποκλειστικά τον αποπροσανατολισμό και έχει στόχο την αποτροπή, ασκώντας ακόμη αφόρητη πίεση σε ανθρώπους που ήδη είναι θύματα ενός ρατσιστικού συστήματος, από το οποίο και προσπαθούν να γλιτώσουν, ενώ παράλληλα θέλει να τους τιμωρήσει ακριβώς γιατί αναζητούν την ασφάλεια. Η αθώωση του νεαρού πατέρα πέτυχε μόνο χάρις στο μεγάλο δίκτυο αλληλεγγύης που πάλεψε για την αθώωση του μαζί με τους δικηγόρους, αλλά οι περισσότερες περιπτώσεις ποινικοποίησης της μετανάστευσης λαμβάνουν χώρα και παραμένουν μακριά από την κοινή γνώμη, καταλήγοντας στην συντριπτική τους πλειοψηφία σε πολύ βαριές ποινές φυλάκισης. 

Απαιτούμε μια δίκαιη και διαφανή δίκη στις 22 Ιουνίου! Αυτό μπορεί να οδηγήσει μόνο σε αθώωση του Μ.Μ.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με την M.M. και την οικογένειά της και ενάντια στο δολοφονικό ευρωπαϊκό καθεστώς των συνόρων! 

Καλούμε το ελληνικό κράτος και την ΕΕ να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τα απάνθρωπα κέντρα κράτησης! 

– Σταματήστε την ποινικοποίηση των προσφύγων και της μετανάστευσης! 

– Σταματήστε την απομόνωση των ανθρώπων που μετακινούνται στα σύνορα της ΕΕ! 

– Όχι άλλες Μόριες! 

– Να αποσυρθούν οι κατηγορίες κατά της Μ.Μ. 

Δράστε τώρα! Υπογράψτε τη ΔΗΛΩΣΗ: Ελευθερία για την Μ.Μ. – Γυναίκα σε δίκη για απόπειρα αυτοκτονίας στην Ελλάδα  

Ερωτήσεις και αιτήματα για συνεντεύξεις: cantevictsolidarity@riseup.net

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις νομικές πτυχές, δείτε HIAS

Subscribe to the Friday Bulletin

Get Hannah’s thoughts and the entire bulletin every Friday in your inbox, and don’t miss out on news from the teams, a list of what we’re reading and information on ways to take action.

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

Read More Stories

A roadside wall with an inscription that reads "human rights graveyard"

Εγκλωβισμός στο Όριο

Μια νέα έκθεση της CPT Aegean Migrant Solidarity τεκμηριώνει τους θανάτους μεταναστών και το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μόριας μεταξύ 2016 και 2020.

A compilation of the logos of the undersigned organizations

Οκτώ χρόνια βίας, διακρίσεων, διαχωρισμών και αποκλεισμών

Στην όγδοη επέτειο της Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, καταγγέλλουμε τη συνεχή αποτυχία της Τουρκίας και των κρατών της ΕΕ να τηρήσουν τις διεθνείς υποχρεώσεις τους όσον αφορά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες και ενισχύουμε την κοινή μας δέσμευση να αμφισβητήσουμε όλες τις επίσημες και ανεπίσημες πολιτικές που οδηγούν στις διακρίσεις, τον διαχωρισμό και εν τέλει τον αποκλεισμό των μεταναστ(ρι)ών.

Μετάβαση στο περιεχόμενο